یه روز یه داستانی خوندم که :
مردی مومن به طور ناگهانی تمام ثروت اش رو از دست داد , اما همیشه می دانست خدا به نوعی کمکش
خواهد کرد . بنابراین دست به دعا برداشت :
پروردگارا بگذار من در بخت آزمایی برنده شوم , او سالها وسالها تمام عمر دعاکرداماهمچنان فقیر ماند !
روزی مرد . واز آنجا که مرد بسیار مومنی بود بلافاصله به بهشت فرستاده شد .اما از واردشدن به بهشت سر
باز زد . !!
او گفت : خدایا من تمام عمر مطابق زیسته ام اما توحتی اجازه ندادی که من در یک بخت آزمایی برنده شوم .
با خشم وتندی گفت : هر چه به من وعده داده بودی دروغ بود .
خداوند جواب داد من همیشه برای کمک کردن به توآماده بودم وبا وجوداینکه میخواستم به تو کمک کنم اما تو
حتی یک بلیط بخت آزمایی هم نخریدی .
لندیمی گوید : دعای واقعی آن نیست که از خدا بخواهیم به ما کمک کند بلکه این است به اواجازه چنین
کاری را بدهیم .
اما خدایاااا : من که بلیط بخت آزمایی گرفتم پس چرا به من کمک نمی کنی ؟ نه یه بلیط بلکه چند تا گرفتم ,
یا برای کمک به من آماده نیستی یا نمی خواهی کمک کنی ؟؟؟؟؟!!!!!
اوایل می گفتم عجولم , صبور نیستم , به حد کافی تلاش نکردم , شاید به صلاح من نیست ,شاید خیری در راه
ودر کار ، یاحتی ایمان ندارم ، شایدم به حدکافی ندارم ویا ...اماخدایا من که چندتارو امتحان کردم آیا واقعاً
هیچ کدوم به نفع وصلاح من نبود ؟؟!!اما آیا واقعاً برای برنده شدن تو این بخت آزمایی به حد کافی سعی
وتلاش وایمان نداشتم ؟؟ الان نگو نه !!!نگونه کککه قبول ندارم 
اون موقع داشتم اما الان خودم اعتراف میکنم که نه !!! نه دیگه دعا میکنم ونه دیگه انتظار دارم
وامیدی نه از خودت نه از بنده هات <فقط بلیط میخرم>
«بهش بگین تو زندگیم رفتنش رو باور دارم اما نبودنش رو نه »
(آرزوار)
